Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια προοδευτικά εξελισσόμενη, εκφυλιστική νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος .

Οφείλεται σε ένα βραδύ εκφυλισμό του ραβδωτού σώματος. Στην ουσία εκφυλίζονται οι αποθήκες της ντοπαμίνης αλλά και οι ντοπαμινεργικοί νευρώνες. Το ραβδωτό σώμα αποτελεί ένα σύστημα πυρήνων στα βασικά γάγγλια, τα οποία βρίσκονται κάτω από τον φλοιό του εγκεφάλου και είναι μεταξύ άλλων υπεύθυνα για την μυϊκή τάση και την ταχύτητα διεκπεραίωσης μιας κίνησης, της οποίας η εκτέλεση έχει προαποφασισθεί στον μετωπιαίο λοβό.

Η δυσλειτουργία του ραβδωτού σώματος, που οφείλεται στην έλλειψη ντοπαμίνης, λειτουργεί ανασταλτικά στον κινητικό φλοιό, που λαμβάνει εντολές από τα ενδότερα τμήματα του μετωπιαίου λοβού. Έτσι παρατηρείται το κύριο φαινόμενο της νόσου του Πάρκινσον που είναι η δυσκαμψία και η βραδυκινησία. Ο τρόμος , που είναι πιο εντυπωσιακό σύμπτωμα, αλλά σπανίως ενοχλεί τους ασθενείς από τη νόσο του Πάρκινσον στην καθημερινότητά τους, έχει περισσότερο να κάνει με την έλλειψη επίδρασης της ντοπαμίνης στα κατώτερα τμήματα του θαλάμου αλλά και με άλλους πιο πολύπλοκους μηχανισμούς.

Επιπλέον νευρολογικό σύμπτωμα της νόσου είναι και η απώλεια σταθερότητας σε ορθοστασία και βάδιση καθώς και ο προγραμματισμός της βάδισης, που οφείλονται επίσης στην επίδραση της ντοπαμίνης στον εγκεφαλικό φλοιό.

Κατά τη διάρκεια της εξέλιξης της νόσου παρουσιάζεται κατάθλιψη η άνοια σε ένα ποσοστό μέχρι 30% αντίστοιχα, όπως και νευροφυτικές διαταραχές όπως δυσκοιλιότητα ή υπόταση

Η νόσος του Πάρκινσον, συνήθως εμφανίζεται στην πλειοψηφία των ασθενών μετά το 60 έτος της ηλικίας τους. Σύμφωνα με πρόσφατες επιδημιολογικές μελέτες περίπου το 1% των ανθρώπων ηλικίας άνω των 60 ετών, παρουσιάζει συμπτώματα της ασθένειας αυτής. Σπανιότερα, η πρώτη εκδήλωση της μπορεί να εμφανιστεί πριν το 50 έτος ηλικίας, και αφορά περίπου το 10-15% των περιπτώσεων.. Υπάρχουν παρεμφερή με την ιδιοπαθή μορφή της νόσου του Πάρκινσον νοσήματα, που τις περισσότερες φορές δυστυχώς έχουν ταχύτερη εξέλιξη.

Συνιστάται πάντα για τη διάγνωση και θεραπεία της νόσου έμπειρος στα κινητικά νοσήματα νευρολόγος.