Συχνό πια φαινόμενο με την αύξηση του μέσου όρου ηλικίας καθώς σύμφωνα με τις επιδημιολογικές μελέτες το 10% των ατόμων άνω των 70 ετών και το 20-40% των ατόμων άνω των 80 έχουν απώλεια μνήμης.

Εκτός όμως από την τυπική εκφυλιστική άνοια που, τόσο καλά μας περιέγραψε πριν από πολλά χρόνια ο Alois Alzheimer πολύ πριν την ταυτοποιήσουν οι νευρολογοπαθοανατόμοι, υπάρχουν και άλλοι τύποι που ταξινομούνται ανάλογα με τα συμπτώματα και την αιτία π.χ. η αγγειακού τύπου άνοια, κάτι που απαιτεί αρκετή εμπειρία στον τομέα για την διάγνωση και θεραπεία.

Επί μέρους εκτενή νευροψυχολογικά τεστ (Μini Μental state examination , MoCA, IQCODE, Παγκόσμια Κλίμακα Εκτίμησης της Άνοιας του Rowland κ.α.) είναι συχνά απαραίτητα.

Διόλου σπάνια μπορεί να κρύβεται πίσω από μια φαινομενική άνοια κάποιο μεταβολικό νόσημα η τοξική επίδραση ή κατάθλιψη. Το κύριο σύμπτωμα (όχι όμως πάντα βασικό) που μας δημιουργεί την υποψία για την ύπαρξη άνοιας είναι η μείωση ή απώλεια της πρόσφατης μνήμης, για την διάγνωση όμως δεν αρκεί μόνο αυτό.

Πρέπει να υπάρχουν και συνοδά συμπτώματα όπως π. χ. μείωση του προσανατολισμού ή η δυσκολία να εκτελεσθούν στη σωστή σειρά απλές διαδικασίες της καθημερινότητας. Συχνά η άνοια συνοδεύει άλλα νευροεκφυλιστικά νοσήματα όπως π.χ. η νόσος του Πάρκινσον. Επίσης συνοδεύεται από πολλά επιπλέον επί μέρους συμπτώματα (όπως π. χ. αϋπνία, επιθετικότητα) κάτι που δυσκολεύει επιπλέον τη θεραπεία.

 Στο μέλλον αναμένεται μεγάλη εξέλιξη στον τομέα της θεραπείας λόγω της τεράστιας κοινωνικής ανάγκης.