Ως δυστονία ορίζεται η συνεχής, ακούσια, ακανόνιστη, διαρκής ή διακεκομμένη, παλλόμενη ή και τρομώδης σύσπαση ενός ή και περισσοτέρων μυών, μυϊκών ομάδων που δεν έχει ως κύριο αίτιο την διακοπή επικοινωνίας του φλοιού με το νωτιαίο μυελό, όπως θα συνέβαινε κυρίως μετά από εγκεφαλικά επεισόδια ή τραύματα του νωτιαίου μυελού, αλλά οφείλεται περισσότερο σε δυσλειτουργία των αισθητικών κυκλωμάτων που προΐστανται του κινητικού φλοιού, όπως νεότερες μελέτες έχουν δείξει.

Αυτό φαίνεται και από το ότι συχνά απλοί χειρισμοί, που επιφέρουν κάποιο αισθητικό ερέθισμα, διορθώνουν παροδικά δυστονικές συσπάσεις, όπως βλέπουμε σε μια από τις πιο συχνές μορφές δυστονίας, το σπαστικό ραιβόκρανο. Όταν οι δυστονίες εμφανισθούν στον ενήλικα δίχως να υπάρχει προϊστορία, έχουν συχνότερα ιδιοπαθή (άγνωστη) αιτιολογία, σπανιότερα βρίσκονται μεταβολικές η κληρονομικές βλάβες ενώ σε νεώτερη ηλικία η κληρονομική αιτιολογία είναι συχνότερη.

Η θεραπεία είναι φαρμακευτική από το στόμα, η  ενδομυϊκή χορήγηση αλλαντικής τοξίνης ή και επεμβατική με εμφύτευση ηλεκτροδίων για εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση. Για την διάγνωση και κατάλληλη θεραπεία συνιστάται η συμβουλή έμπειρου στις κινητικές παθήσεις νευρολόγου.