Η κεφαλαλγία, ο πονοκέφαλος είναι από τις πιο συχνές αιτίες που ζητάμε ιατρική βοήθεια, καταναλώνοντας για αυτή τεράστιες ποσότητες αναλγητικών και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και είναι η συχνότερη αιτία απουσίας από την εργασία ή το σχολείο. Όλοι οι άνθρωποι έχουν την εμπειρία του πονοκεφάλου, τουλάχιστον, περιστασιακά σε όλη τη ζωή τους. Σε άλλες περιπτώσεις ο πάσχων εμφανίζεται αρκετά ανήσυχος και φοβισμένος για κάτι «κακό» που συμβαίνει μέσα στο κεφάλι του που δυνητικά απειλεί τη ζωή του.

Ο ιατρός από το ιστορικό, την κλινική εξέταση και κάποια πιθανώς  παρακλινική εξέταση πρέπει να διακρίνει, αν χρήζει άμεσης αντιμετώπισης ή πρόκειται για μία πρωτοπαθή κεφαλαλγία. Οι ιδιαίτερα επώδυνες καταστάσεις κεφαλαλγίας είναι ένα αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, ένα ανεύρυσμα εγκεφαλικού αγγείου, η μηνιγγίτιδα, η εγκεφαλίτιδα, οι εγκεφαλικοί όγκοι, οι παραρρινοκολπίτιδες, το οξύ γλαύκωμα, μετατραυματικές κεφαλαλγίες, κροταφική αρτηρίτιδα κ.α.

Ιδιαίτερη αιτία πρόκλησης κεφαλαλγίας είναι η κατάχρηση αναλγητικών φαρμάκων (σύνδρομο κατάχρησης αναλγητικών),  με καθημερινή εμφάνιση κεφαλαλγίας, προοδευτικά ανθεκτικότερη στα αναλγητικά, με συνέπεια την εξάρτηση από αυτά. Η αντιμέτωπιση περιλαμβάνει την πλήρη απαγόρευση των αναλγητικών, της παρακεταμόλης και των συνδυαστικών σκευασμάτων που περιέχουν κωδεϊνη ή καφεϊνη. Γενικά τα απλά αναλγητικά δεν πρέπει να λαμβάνονται για περισσότερες από 15 ημέρες/μήνα.

Σε ότι αφορά στις απειλητικές για τη ζωή κεφαλαλγίες ενδείξεις υψηλού κινδύνου αποτελούν η αιφνίδια εισβολή πρωτοεμφανιζόμενου πόνου, ειδικά αν προκαλεί αφύπνιση και το άτομο είναι μεγαλύτερο από 50χρ. Επίσης, ο πυρετός, η φαρυγγίτις ή η πνευμονία πριν την έναρξης της κεφαλαλγίας, η αυχενική δυσκαμψία, η ευερεθιστότητα στα παιδιά ή στους υπερήλικες, η ναυτία, οι συνεχείς έμετοι, η δυσαρθρία, η φωτοφοβία, και οποιοδήποτε νευρολογικό σημείο αποκαλύπτεται στην κλινική εξέταση. Επίσης ανησυχητικά συμπτώματα είναι οι διαταραχές της μνήμης, η έλευση της κεφαλαλγίας σε ειδικές συνθήκες όπως άσκηση, sex, βήχα, ψυχικό stress. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που απαντώνται στις δευτερογενείς κεφαλαλγίες καθιστούν αναγκαία την διερεύνηση της αιτίας τους.

Θεραπευτικά, στις πρωτοπαθείς κεφαλαλγίες, η αντιμετώπιση διακρίνεται στην αντιμετώπιση της κρίσης, του επεισοδίου της κεφαλαλγίας και στην προφυλακτική αγωγή που χορηγείται καθημερινά. Η προφυλακτική αγωγή χορηγείται ανάλογα με την συχνότητα και τη βαρύτητα των επεισοδίων. Έτσι είναι βασικής σημασίας και γίνεται η σχετική σύσταση στον πάσχοντα να τηρεί ημερολόγιο των κρίσεων με περιγραφή των χαρακτηριστικών.

Κεφαλαλγία τύπου τάσεως
Στις κρίσεις χορηγείται απλά αναλγητικά δισκία (παρακεταμόλη ή αντιφλεγμονώδη) με προσοσχή στην δόση και στην συχνότητα λήψης. Αν αποφασιστεί προφυλακτική αγωγή χορηγείται αντικαταθλιπτικό (αμιτριπτυλίνη) σε μικρές δόσεις. Συστήνεται  επαρκής ύπνος και ήπια σωματική άσκηση που δρουν αποτρεπτικά.

Ημικρανία
Στην οξεία φάση η θεραπεία περιλαμβάνει την παραμονή σε ήσυχο και σκοτεινό χώρο, με λήψη παρακεταμόλης, μόνη της (ή σε συνδυασμό με καφεϊνη), σαλικυλικών (σε συνδυασμό με αντιεμετικά, (μετοκλοπραμίδη), παραγωγών της εργοταμίνης ή άλλων μη στερεοειδών αντιφλεγμονωδών, οποιοειδών και προληπτικά των τριπτανών. Οι τριπτάνες είναι ειδικά αντιημικρανικά φάρμακακαι είναι ειδιαίτερα αποτελεσματικά (αποτρέπουν την κρίση) αν ληφθούν κατά την ώρα που προηγείται της κρίσης. Τα σαλικυλικά και τα αντιφλεγμονώδη δεν πρέπει να συνδυάζονται ή να λαμβάνονται διαδοχικά λόγω του κινδύνου της γαστρορραγίας. 
Οι τριπτάνες αντενδεικνύονται σε ιστορικό στεφανιαίας νόσου, αγγειακού εγγεφαλικού επεισοδίου, αγγειοπάθειες, σε ημιπληγική ημικρανία, σε ημικρανία της βασικής αρτηρίας.

Προληπτική αγωγή συστήνεται σε σοβαρές κρίσεις ημικρανίας που παραβλάπτουν  την καθημερινή λειτουργικότητα, για περισσότερες από 1-2 ημέρες, την εβδομάδα ,και συνίσταται η προπρανολόλη (Inderal) με προσοχή στην βραδυκαρδία που μπορεί να προκαλέσει.

Εναλλακτικά, χρησιμοποιούνται οι ανταγωνιστές των διαύλων. ασβεστίου, τα αντιεπιληπτικά και τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα.