Ο ορος αναφέρεται σε εκείνες οι παθήσεις στις οποίες η διαταραχή βρίσκεται εκτός του Εγκεφάλου και νωτιαίου μυελού. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι μονονευρίτιδες, οι πολυνευροπάθειες, οι μυοπάθειες, και η μυασθένεια

Σε ότι αφορα στις πολυνευροπάθειες,  πρόκειται για παθήσεις των περιφερικών νεύρων και των νεύρων που ανήκουν στο νευροφυτικό σύστημα. Οι άξονες (νευρικές ίνες) και η μυελίνη (το περίβλημα των αξόνων) εκφυλίζονται σε αυτά τα νοσήματα με αποτέλεσμα η κινητικότητα, αισθητικότητα και οι νευροφυτικά συστήματα όπως π.χ. πέψη, ούρηση και ο καρδιακός ρυθμός να δυσλειτουργούν. Υπάρχουν πολυνευροπάθειες όπου κυρίως εκφυλίζεται το περίβλημα ή οι ίνες ή και τα δύο μαζί, επίσης τέτοιες που αφορούν περισσότερο κινητικά ή αισθητικά νεύρα και άλλες που εστιάζονται περισσότερο στο νευροφυτικό σύστημα καθώς και γενικευμένες. Υπάρχουν και σπανιότερες μορφές όπου εκφυλίζεται το νευρικό κύτταρο από όπου εκφύεται η νευρική ίνα.

Οι αιτίες είναι μεταβολικές (όπως π.χ. στο διαβήτη), τοξικές (όπως π.χ. στη χρόνια χρήση αλκοόλ), λοιμώδεις, αυτοάνοσες και μη (όπως π.χ. η οξεία η χρόνια πολυριζονευρίτιδα), παρανεοπλασματικές (σε διάφορες κακοήθειες),εκφυλιστικές (νοσήματα κινητικών νευρώνων, πλαγία μυατροφική σκλήρυνση) καθώς και κληρονομικές. Βασική πρώτη εξέταση για την διάγνωσή τους μετά από την σωματική είναι το ηλεκτρομυογράφημα. Οι θεραπείες είναι συχνά πολύ εξειδικευμένες και απαιτούν έμπειρο νευρολόγο.

Σε ότι αφορά στη μυασθένεια και τα μυασθενικά σύνδρομα ,πρόκειται για μυϊκές παθήσεις με συνέπεια την εξασθένηση και την ατροφία μεμονωμένων μυών ή και ολόκληρου του μυϊκού συστήματος. Οι αιτίες είναι και εδώ πολλαπλές με τις αυτοάνοσες λοιμώδεις, κληρονομικές, τοξικές και παρανεοπλασματικές να κυριαρχούν. Διάγνωση και θεραπεία απαιτούν πείρα και εξειδικευμένες γνώσεις από τον νευρολόγο. Ο ηλεκτρομυογραφικός έλεγχος δίνει και εδώ πρώτα στοιχεία για τη διάγνωση, απαιτεί ωστόσο έμπειρο με τη μέθοδο νευροφυσιολόγο. Ειδική μνεία γίνεται εδώ για την myasthenia gravis που δεν είναι σπάνια και η διάγνωσή της επιτυγχάνεται στις περισσότερες περιπτώσεις εύκολα με νευροφυσιολογικό έλεγχο και έλεγχο αντισωμάτων και το μυασθενικό σύνδρομο Lambert Eaton που παρατηρείται κυρίως στο μικροκυτταρικό καρκίνο των πνευμονικών βρόγχων. Και εδώ η θεραπεία απαιτεί ειδικότερες γνώσεις.

Σε ότι αφορά στις μυοπάθειες  , είναι μία ομάδα παθήσεων που πάσχουν οι λειτουργικές μονάδες των μυών, οι μυϊκές ίνες, με συνέπεια να μην εκτελούν αποτελεσματικά την λειτουργία τους και με αποτέλεσμα την πρόκληση μυϊκής αδυναμίας. Επίσης συμπτώματα σχετιζόμενα με τις μυοπάθειες είναι οι μυϊκές κράμπες, η δυσκαμψία και οι μυϊκοί σπασμοί. Οι μυοπάθειες διακρίνονται αδρά σε κληρονομικές και επίκτητες.